Φέτος δεν θα τελεστεί Χριστουγεννιάτικη λειτουργία στην Παναγία των Παρισίων για πρώτη φορά μετά από 200+ χρόνια.
Φαντάζεστε πότε ήταν η προηγούμενη φορά;
Καλά μαντέψατε. Ήταν μια άλλη αντίστοιχα "φωτεινή" εποχή. Ήταν την εποχή που χτιζόταν και προωθούνταν για άλλη μια φορά η "ελευθερία" απέναντι στην καταπίεση. Τότε που η γκιλοτίνα έδινε το ρυθμό για την αποθέωση της "ανεκτικότητας". Την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης.
Και τώρα ζούμε μια τέτοια όμορφη εποχή. Σε λίγο όλοι θα είμαστε "ελεύθεροι". Θα έχουμε όλα τα δικαιώματα του κόσμου. Δικαίωμα να φοράμε μπούρκα, δικαίωμα να γινόμαστε άντρες και γυναίκες κατά βούληση και να κάνουμε και τα παιδιά ό,τι φύλο θέλουμε αφού τους ακρωτηριάσουμε τα γεννητικά τους όργανα στο όνομα της πολιτικής ορθότητας, δικαίωμα να σκοτώνουμε μωράκια και αφού γεννηθούν (γιατί όχι άλλωστε, κοντά είμαστε σε αυτό αφού επιτρέπεται πλέον σε ολοένα και πιο προχωρημένο στάδιο), ελεύθεροι να βρίζουμε τους χριστιανούς και τον Χριστό αλλά φυσικά ποτέ κανέναν άλλο.
Μια εποχή ελευθερίας.
Και όπως και στη Γαλλική Επανάσταση, μια εποχή πνγιμένη στο αίμα.
Για την ώρα σίγουρα κάποιοι χαίρονται. Σε κάποια χρόνια ίσως κάποιοι πανηγυρίσουν και μεγαλύτερες νίκες ενάντια στο χριστιανισμό. Ξεχνώντας όμως πως αν η "δημοκρατία" τους ενδυναμώνεται μέσα στο αίμα, ο Χριστιανισμός είχε γεννηθεί μέσα σε αυτό...
(Η εποχή του Υδροχόου)
Φαντάζεστε πότε ήταν η προηγούμενη φορά;
Καλά μαντέψατε. Ήταν μια άλλη αντίστοιχα "φωτεινή" εποχή. Ήταν την εποχή που χτιζόταν και προωθούνταν για άλλη μια φορά η "ελευθερία" απέναντι στην καταπίεση. Τότε που η γκιλοτίνα έδινε το ρυθμό για την αποθέωση της "ανεκτικότητας". Την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης.
Και τώρα ζούμε μια τέτοια όμορφη εποχή. Σε λίγο όλοι θα είμαστε "ελεύθεροι". Θα έχουμε όλα τα δικαιώματα του κόσμου. Δικαίωμα να φοράμε μπούρκα, δικαίωμα να γινόμαστε άντρες και γυναίκες κατά βούληση και να κάνουμε και τα παιδιά ό,τι φύλο θέλουμε αφού τους ακρωτηριάσουμε τα γεννητικά τους όργανα στο όνομα της πολιτικής ορθότητας, δικαίωμα να σκοτώνουμε μωράκια και αφού γεννηθούν (γιατί όχι άλλωστε, κοντά είμαστε σε αυτό αφού επιτρέπεται πλέον σε ολοένα και πιο προχωρημένο στάδιο), ελεύθεροι να βρίζουμε τους χριστιανούς και τον Χριστό αλλά φυσικά ποτέ κανέναν άλλο.
Μια εποχή ελευθερίας.
Και όπως και στη Γαλλική Επανάσταση, μια εποχή πνγιμένη στο αίμα.
Για την ώρα σίγουρα κάποιοι χαίρονται. Σε κάποια χρόνια ίσως κάποιοι πανηγυρίσουν και μεγαλύτερες νίκες ενάντια στο χριστιανισμό. Ξεχνώντας όμως πως αν η "δημοκρατία" τους ενδυναμώνεται μέσα στο αίμα, ο Χριστιανισμός είχε γεννηθεί μέσα σε αυτό...
(Η εποχή του Υδροχόου)
