Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ διαπίστωσε ότι το άγχος μπορεί να εμποδίσει την ικανότητά μας να αναπτύσσουμε σωστά σχέδια, εμποδίζοντας μας να μπορούμε να λαμβάνουμε αποφάσεις με βάση τη μνήμη. "Στηριζόμαστε στη μνήμη όχι μόνο για να προβάλλουμε τους εαυτούς μας προς τα πίσω στο παρελθόν, αλλά και για να προβάλλουμε τους εαυτούς μας προς τα εμπρός, να σχεδιάζουμε", δήλωσε ο ψυχολόγος του Στάνφορντ Άντονι Βάγκνερ, ο οποίος είναι ο βασικός συγγραφέας του paper που περιγράφει λεπτομερώς τη σχετική έρευνα, που δημοσιεύθηκε στις 2 Απριλίου 2020 στο Current Biology. "Το άγχος μπορεί να σας στερήσει την ικανότητα να βασιστείτε σε γνωστικά συστήματα που βασίζονται στη μνήμη και στη βασισμένη-σε-στόχους συμπεριφορά που σας επιτρέπουν να επιλύετε προβλήματα πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά. [
1] Σε έναν κόσμο σκιών. Μας αρέσει να σχεδιάζουμε προς τα εμπρός. Σε έναν κόσμο χάους. Ζηλεύουμε αυτούς που ζουν με ένα σχέδιο. Ανόητα πλάσματα. Υπάκουα στον κόσμο. Ω μικρέ άνθρωπε. Ποιος υπαγορεύει τα βήματα σου; Γιατί δεν μπορείς καν να μιλήσεις χωρίς να ακούσεις; Γιατί δεν μπορείς ποτέ να γελάσεις χωρίς να κλάψεις; Σχεδιάζεις σχέδια ενώ θαυμάζεις το χάος. Υπέροχα σχέδια. Σχέδια που μεταμφιέζονται σε θάνατο. Σχέδια που μεταμφιέζονται ως ζωή. Τράβα την κουρτίνα τώρα. Το παιχνίδι τελείωσε. Αλλά μην πας να αποτίσεις σεβασμό στους ηθοποιούς. Δεν υπάρχουν. Οι άνθρωποι έρχονται σε εσένα αντ' αυτού. Αποδίδοντας σου τον σεβασμό τους. Ήταν το καλύτερο έργο που έχουν δει. Μόνο επειδή έπαιξες τόσο καλά. Χωρίς πρόβα. Χωρίς κανένα σχεδιασμό.
Ρώτα τον εαυτό σου.
Θα έκλαιγες αν χειροκρόταγαν;
(Ναί.)
(Από τρόμο….)
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…