Είμαστε συνηθισμένοι να σκεφτόμαστε ότι τα κύτταρα μας μοιράζονται ένα πανομοιότυπο σύνολο γονιδίων, το οποίο αντιγράφεται πιστά από τότε που ήμασταν απλά γονιμοποιημένα ωάρια. Όταν μιλάμε για το γονιδίωμα μας - όλο το DNA στα κύτταρά μας - μιλάμε στον ενικό. Αλλά κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, έχει καταστεί σαφές ότι το γονιδίωμα δεν διαφέρει απλά από άτομο σε άτομο. Διαφέρει επίσης από κύτταρο σε κύτταρο. Και αυτό μάλιστα δεν είναι κάτι ασυνήθιστο: Είμαστε όλοι ψηφιδωτά (mosaics). [1] Όλα τα δεδομένα δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση. Δεν είμαστε εμείς. Δεν υπάρχει Εγώ. Δεν υπάρχει εαυτός. Εκτός αν το πιστεύουμε. Νιώθεις ο εαυτός σου σήμερα; Ξύπνα. Πιες το γάλα σου. Πήγαινε στη δουλειά. Μόλις κατέστρεψες ένα σύμπαν.
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…
