Φιλοσοφικό Τηλεγράφημα του Σπύρου Κάκου [2014-07-29]: Τα ψηφιοποιημένα πρακτικά του «Ολντ Μπέιλι», όπως είναι γνωστό το Κεντρικό Ποινικό Δικαστήριο Αγγλίας και Ουαλίας τα οποία καλύπτουν 200.000 δίκες και καταλαμβάνουν έκταση 137 εκατομμυρίων λέξεων -είναι ένας θησαυρός για τους αρχαιολόγους και τους κοινωνιολόγους, αν κανείς μπορούσε να αναλύσει αυτόν τον όγκο δεδομένων. Η ανάλυση τους έδειξε ότι μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, η γλώσσα του δικαστηρίου ήταν σχεδόν ίδια στα βίαια και τα μη βίαια παραπτώματα -για παράδειγμα, οι αναφορές σε μαχαίρια ή στο αίμα ήταν εξίσου συχνές σε δίκες για φόνους όσο και σε δίκες για κλεμμένα μαντίλια ή ρολόγια. Η μεγάλη μεταβολή ήρθε τη δεκαετία του 1800, όταν η γλώσσα των πρακτικών άρχισε να διαχωρίζει πιο σαφώς τα εγλήματα βίας. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση PNAS, τα αποτελέσματα δείχνουν μια μείωση της ανοχής που δείχνει η κοινωνία στη βία. [1] Μπορούμε να πούμε ότι πράγματι σήμερα είμαστε λιγότερο βίαιοι; Ή μήπως απλά είμαστε περισσότερο υποκριτές; Αρκεί η αλλαγή της γλώσσας για να καλύψει κανείς μία σταθερά άθλια πραγματικότητα; Από τους πολέμους του παρελθόντος, στς χτυπήματα των drones και τους θανάτους από πείνα του παρόντος. Κοίτα προσεκτικά. Η αλήθεια δεν βρίσκεται στα όσα έχουν γραφτεί. Δεν βρίσκεται ούτε στα όσα έχουν ειπωθεί. Η αλήθεια βρίσκεται στη σιωπή... Πάψε να μιλάς. Πάψε να γράφεις. Και θα δεις τον κόσμο όπως πραγματικά είναι.
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…
