Saturday, September 14, 2019

ΨΑΡΑΚΙΑ. ΠΑΡΑΛΙΑ. ΘΑΝΑΤΟΣ. (Η αδράνεια ως πηγή του κακού)

Παραλία. Παιδιά. Γονείς. Ήλιος και χαρά. Ορισμένα παιδιά πιάνουν κάτι μικρά ψαράκια. Τα βάζουν σε ένα κουβά με νερό. Τελικά τα ξεχνάνε εκεί για ώρα και κάποια από τα ψαράκια πεθαίνουν. Ένα παιδάκι κλαίει. Οι γονείς επεμβαίνουν αδιάφορα και βάζουν τα υπόλοιπα ψαράκια πίσω στο νερό της θάλασσας. Και η ζωή στην παραλία συνεχίστηκε. Με παιχνίδι και γέλιο. Κάτω από τον πρωινό ήλιο…

Και όμως κάτω από αυτόν τον ευχάριστο ήλιο κάποιος πέθανε βασανιστικά. Όχι επειδή κάποιος έκανε κάτι ενεργά. Αλλά επειδή κάποιος απλά αδιαφόρησε. Τώρα ήταν απλά ψαράκια. (Αν και για τα ίδια σίγουρα αυτό δεν ήταν τόσο ασήμαντο γεγονός) Κάποια άλλη εποχή όμως η αδιαφορία σκότωνε Εβραίους. Κάποια άλλη εποχή μαύρους. Σήμερα σκοτώνει χριστιανούς δίπλα μας. Και εμείς συνεχίζουμε να παίζουμε κάτω από τον ευχάριστο ήλιο.

Ξεχνώντας πως το καλό δεν είναι απλά η κατάσταση του “δεν κάνω κακό”. Το καλό απαιτεί ενέργεια και δύναμη. Το καλό απαιτεί σθένος και αποφασιστικότητα. Αντίθετα το κακό δεν είναι συνήθως κάποια ενέργεια (κάνω φόνο) αλλά κάποια παράλειψη να κάνω ενεργά το καλό! Θέλει ενεργή δράση εναντίον του πειρασμού και του κακού για να είσαι καλός! Δεν αρκεί το “δεν κάνω τίποτα”!

Όχι το να είσαι καλός δεν είναι καθόλου εύκολο.

Ουπς!

Τα ψαράκια!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...