Thursday, February 28, 2019

Συνήθη λάθη στα επιχειρήματα εναντίον του Χριστιανισμού (υπεράσπιση της θρησκείας εναντίον των σύγχρονων αντι-Χριστιανών)

Πόσες φορές δεν έχετε βρεθεί σε συζητήσεις όπου κάποιος άθεος (ή "αγνωστικιστής") αρχίζει να καταφέρεται εναντίον της θρησκείας γενικά ή του Χριστιανισμού ειδικότερα; Δυστυχώς είναι της μόδας σήμερα το να χλευάζει κανείς κάθε τι θρησκευτικό, και περιστατικά σαν το παραπάνω αποτελούν σχεδόν καθημερινότητα.

Το παρόν σύντομο άρθρο έχει ως στόχο να αντιμετωπίσει κάποιες από τις συνηθέστερες επιθέσεις εναντίον της θρησκείας (και δη του Χριστιανισμού) σε ένα τέτοιο πλαίσιο. Η αναλυτική απάντηση σε αυτά τα επιχειρήματα απαιτεί μια περισσότερο εις βάθος ανάγνωση των άρθρων της Harmonia Philosophica.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά...

"Μπλα! Μπλα! Μπλα! Μπλα! Μπλα!"

Συνήθως ο άθεος αρχίζει την επίθεση του σε ένα συνονθύλευμα "επιχειρημάτων" που αναφέρονται σε πολλά άσχετα μεταξύ τους θέματα. Αυτό είναι άμεσο αποτέλεσμα της σύγχυσης που επικρατεί και στον εγκέφαλο του, ο οποίος δεν μπορεί να διαχωρίσει τις πολλαπλές διαστάσεις του θέματος "θρησκεία" ή "Χριστιανισμός". Είναι σημαντικό να του τονίσεις την ύπαρξη αυτών των διαστάσεων. Έτσι η θρησκεία έχει μια θεολογική διάσταση, μια φιλοσοφική, μια ιστορική (όλα συμβαίνουν σε κάποια εποχή), μια κοινωνική (και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την κοινωνία στο πλαίσιο της οποίας συμβαινουν διάφορα γεγονότα τα οποία πολύ εύκολα χαρακτηρίζουμε ως λάθη της θρησκείας αγνοώντας την επίδραση της κοινωνίας σε αυτά), ακόμα και μια πολιτική διασταση (η οποία συχνά γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από την εκάστοτε εξουσία). Μια συζήτηση για κάθε μία από αυτές τις διαστάσεις χρειάζεται χρόνο. Ηρεμία λοιπόν. Και καλή διάθεση. (που σπάνια υπάρχει)

Σε μια τέτοια κατάσταση απλά ρώτα τον "Αλήθεια πιστεύεις πως ο κόσμος φτιάχτηκε στην τύχη από το τίποτα" χαμογελώντας ελαφρώς...

"Η θρησκεία ή ο Χριστιανισμός είναι μια βλακεία για να ελέγχουν τις μάζες"

Πολύ γενικό και αόριστο σχόλιο. Βάζει πολλά άσχετα πράγματα στον ίδιο κουβά (συνήθης τακτική των αντι-Χριστιανών), με βάση μια γενικά ισοπεδωτική λογική που δεν αρμόζει σε ένα θέμα με τόσο βάθος όσο η θρησκεία. Δύσκολο να απαντηθεί, όπως αντίστοιχα θα ήταν δύσκολο να απαντήσει κανείς σε τόσο ηλίθιο σχόλιο του τύπου "Η επιστήμη είναι μια βλακεία". Η θρησκεία έχει καταρχάς και καταρχήν πολλές διαστάσεις: φιλοσοφική (ειδικά ο χριστιανισμός), θεολογική, κοσμική. Συνήθως οι άθεοι αναφέρονται στην τελευταία, συγχέοντας επιπλέον το κοσμικό σκέλος της εκκλησίας αυτής καθ' αυτής με το πως η ίδια η κοσμική εξουσία (πολιτικοί, συμφέροντα κλπ) χρησιμοποιούν την εκκλησία (όπως χρησιμοποιούν σήμερα την επιστήμη) για τους σκοπόυς της. Αν χρησιμοποιήσω το Διαδίκτυο για να σε ελέγξω, θα πεις ότι "Το Διαδίκτυο είναι μια βλακεία για να ελέγχουν τις μάζες"; Ο Heisenberg που είχε δηλώσει πως "Μια γουλιά επιστήμης σε απομακρύνει από το Θεό, αλλά στον πάτο του ποτηριού σε περιμένει ο Θεός" σίγουρα θα γέλαγε με τέτοια άτομα. Ο Απόστολος Παύλος ο οποίος θυσίασε την καλή ζωή που είχε για να γίνει από διώκτης διωκόμενος και τελικά να πεθάνει για την πίστη του, θα απορούσε με τη ρηχότητα ορισμένων να βλέπουν "βλακείες" σε πράγματα που έχουν τόσο βάθος (φιλοσοφικό και θεολογικό) ώστε να εμπνέουν ανθρώπους να δώσουν την ίδια τους τη ζωή για αυτό το κάτι ανώτερο που όλοι μας αισθανόμαστε πως υπάρχει σε αυτή τη ζωή. (εκτός από τους άθεους βέβαια που συνεχώς βλέπουν ύλη και ύλη παντού) Σε έναν κόσμο γεμάτο πνεύμα, έρχονται οι άνθρωποι που πιστεύουν πως είναι απλά σακιά από αίμα και κόκκαλα να μας διδάξουν την αλήθεια. Λες και η "αλήθεια" έχει καμμία (οποιαδήποτε) σημασία αν εν τέλει είμαστε μόνο ύλη (κάτι σαν "περίπλοκες πέτρες" ένα πράγμα) όπως διατείνονται οι άθεοι. Και τι σημασία έχει δηλαδή ποιος ελέγχει ποιον σε έναν κόσμο που υπάρχει μόνο άψυχη ύλη; Τι νόημα έχει να μιλάμε για κακό ή κακό ή για βλακείες και εξυπνάδες σε έναν τέτοιο άψυχο κόσμο; Ασχολούνται οι πέτρες με τέτοια πράγματα; Σε τέτοια ισοπεδωτικά επιχειρήματα-ατάκες η μόνη δυνατή απάντηση είναι η σιωπή και η λύπη. Αυτός που το εκστομίζει συνήθως δεν διαθέτει τις ικανότητες ούτε - το κυριότερο - τη θέληση να μάθει κάτι παραπάνω από το παιδικό "Η θρησκεία είναι κακή και φταίει για όλα" που του έχουν μάθει. Και ναι, συνήθως τέτοιες απόψεις συνοδεύονται από μία πρέζα κομμουνισμού και μια δόση ελευθεριότητας στις προσωπικές προτιμήσεις ζωής...

"Η Παλαιά Διαθήκη είναι παραμύθια για να τρομάζει τα παιδάκια"

Τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης (ΠΔ) αποτελούν το συνηθέστερο αντικείμενο χλευασμού για τους αντι-Χριστιανούς. Και αυτό γιατί δυσκολεύονται και να κατανοήσουν το νόημα τους αλλά και να συμφωνήσουν με το (σκοτεινό ομολογουμένως) μήνυμα τους. Σε μια εποχή που έχουμε κάνει σημαία μας το "Είμαι ελεύθερος να κάνω ό,τι θέλω", το να μαθαίνεις πως υπάρχουν συνέπειες για τις πράξεις σου είναι το τελευταίο που θέλεις να ακούσεις. Και η Παλαιά Διαθήκη αυτό λέει: Αν αμαρτήσεις, θα υπάρξουν συνέπειες. Ναι ο Θεός σε αγαπάει, αλλά εν τέλει εσύ είσαι υπεύθυνος για το αν θα πας στον Παράδεισο ή όχι. Και είσαι υπεύθυνος μέσω των πράξεων σου. Κανένας σύγχρονος άνθρωπος που έχει αναγάγει τον εαυτό του σε "θεό στη θέση του νεκρού Θεού" δεν δέχεται εντολές από κανέναν. Ο δε δύσκολος συμβολισμός της ΠΔ κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Ο άθεος θα διαμαρτυρηθεί που κάποιος καλός πεθαίνει σε μια ιστορία της ΠΔ, χωρίς να κατανοεί το νόημα του φυσικού θανάτου στο πλαίσιο της κοσμοθεωρίας του χριστιανισμού (για το χριστιανισμό δεν υπάρχει θάνατος όπως τον φαντάζεται ο άθεος), χωρίς να βλέπει τους συμβολισμούς πίσω από την ιστορία (συμβολισμούς που ακόμα και με μια απλή αναζήτηση στο Google μπορεί να βρει - για παράδειγμα όχι, ο Θεός δεν ζήτησε από κάποιον να θυσιάσει το γιο του λόγω σαδισμού), χωρίς να κατανοεί το πλαίσιο της εποχής στην οποία γράφτηκαν τα κείμενα (π.χ. το οφθαλμός αντί οφθαλμού ήταν μια έκκληση για πιο δίκαιη τιμωρία σε μια εποχή που αν ήσουν φτωχός με το παραμικρό παράπτωμα μπορεί να σε σκότωναν), χωρίς να καταδέχεται εν τέλει να δει με καλή πίστη ένα αρχαίο κείμενο και να ανοίξει λίγο τους ορίζοντες του μπας και διδαχθεί κάτι από αυτό. Και ναι, συνήθως τέτοιες απόψεις συνοδεύονται από αντιδιαμετρικά "ψαγμένες" απόψεις σχετικά με το πως αρχαία ελληνικά κείμενα για το Δία που γα***σε (συγγνώμη, έκανε έρωτα) όποια έβρισκε μπροστά του ήταν βαθιά "συμβολικά"...

Σημείωση: Η ασυνέπεια είναι ένα βασικό πρόβλημα σε θέσεις σαν την παραπάνω. Σίγουρα κάθε θέση έχει τα επιχειρήματα της και είναι θέμα μετά της συζήτησης να δει κανείς ποια θέση είναι πιο ορθή. Ωστόσο, ανεξάρτητα του τι πιστεύει ο καθένας, είναι σημαντικό να υπάρχει συνέπεια στις απόψεις του καθενός. (και αυτό μπορεί να διαπιστωθεί αντικειμενικά) Αν δεν υπάρχει συνέπεια είναι δύσκολο να γίνει συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα.

"Ο Χριστιανισμός είναι μια εβραϊκή θρησκεία που μας επιβλήθηκε για να διαλύσει το ανώτερο πνεύμα των Ελλήνων"

Ξύδι. Κατά πρώτον ο Χριστιανισμός δεν έχει άμεση σχέση με κάποιο συγκεκριμένο έθνος (όσο και αν θέλουμε να πιστεύουμε το αντίθετο). Κατά δεύτερο, οι Έλληνες ήταν το πρώτο (ή το δεύτερο, εξαρτάται από την ανάγνωση ορισμένων λεπτομερειών της ιστορίας) και σίγουρα το βασικότερο έθνος που ασπάστηκε το Χριστιανισμό και τον έκανε παγκόσμιο. Και αυτό δεν έγινε επειδή ο Παύλος πήγε και τους τρόμαξε με τις μαγικές του δυνάμεις ή τους απείλησε με κάποιο μεγάλο σπαθί, αλλά επειδή η φιλοσοφία των Ελλήνων ήταν σε τέτοιο βαθμό ώριμη ώστε να δεχθεί τη μετάβαση σε μια μονοθεϊστική θρησκεία με τα χαρακτηριστικά του Χριστιανισμού. Αν δεχόμαστε την ανωτερότητα των Ελλήνων της εποχής, τότε ας δεχθούμε και την επιλογή τους να γίνουν Χριστιανοί. Και όχι, δεν επιβλήθηκε ο Χριστιανισμός με το "σπαθί" όπως αρέσκονται να λένε οι αντι-Χριστιανοί. Το ακριβώς αντίθετο. Ο Χριστιανισμός επεκτάθηκε με το αίμα των μαρτύρων του. Τους πρώτους αιώνες οι Χριστιανοί διωκόντουσαν άγρια. Αν θεωρεις πως οι αρχαίοι Έλληνες της εποχής που ασπαστηκαν το Χριστιανισμό δεν είχαν "σώας τας φρένας" για να κάνουν κάτι τέτοιο, τότε θα πρέπει να το αποδείξεις. Γιατί ο ίδιος Έλληνας που ήταν τόσο "παρηκμασμένος" ώστε να ασπαστεί το Χριστιανισμό, ήταν ο ίδιος που επιβλήθηκε πολιτιστικά στο Ρωμαίο για παράδειγμα. (γενικά η τάση να κάνουμε tag ολόκληρες εποχές ως παρακμή κατά το πως μας συμφέρει έχει πολύ πλάκα και είναι από τα καλύτερα όπλα των άθεων - για αυτούς η εποχή που σκότωσε το μεγαλύτερο φιλόσοφο της ανθρώπινης ιστορίας ήταν ο "Χρυσός Αιώνας") Μεταγενέστερα είναι αλήθεια πως κάποιοι Χριστιανοί έγιναν από διωκόμενοι διώκτες, αλλά αυτό πρέπει να το δούμε στην πραγματική του διάσταση: οι διώξεις ήταν πολιτικές για να διασφαλιστεί η ενότητας μας αυτοκρατορίας και δεν είχαν τη βάση τους στα διδάγματα του χριστιανισμού (ο Χριστός έλεγε να γυρίσεις και το άλλο μάγουλο). Αυτές είνα βασικές λεπτομέρειες που οι αντι-Χριστιανοί βολικά ξεχνούν. Και ναι, τέτοια επιχειρήματα συνοδεύονται και από επιλεκτική αμνησία σχετικά με το ότι αντίστοιχα υπήρχαν και στη "φωτισμένη" αρχαία Ελλάδα θρησκευτικοί πόλεμοι...

"Οι Χριστιανοί έκλεισαν τις ελληνικές σχολές στην Αθήνα"

Μπα. Το να το λέει κανείς αυτό είναι σαν να ισχυρίζεται πως οι Γάλλοι επαναστάτες απελευθέρωσαν τους κρατούμενους στη Βαστίλη: και τα δύο είναι επιτηδευμένα ανακριβή και στην ουσία τους λάθος. Οι σχολές στην Αθήνα είχαν παρακμάσει προ πολλού και είχαν πλέον ελάχιστους μαθητές. Είχαν δε ανοίξει νέες σχολές στην Κωνσταντινούπολη και αλλού. Ευθανασία ήταν, όχι θάνατος. (παρεμπιπτόντως η Βαστίλη είχε μόνο... 7 κρατούμενους όταν έγινε η "μεγάλη" απελευθέρωση) Και ναι, συήθως τέτοιες απόψεις συνοδεύονται από μια εξαιρετικά επιλεκτική "μόρφωση" σχετικά με θέματα ιστορίας...

"Αν λέγαμε όσα λέμε τώρα παλιά, θα μας έκαιγαν στην πυρά"

Σιγά μεγάλε. Εσύ και ο Τζιορντάνο Μπρούνο. Το μεγάλο φετίχ κάθε άθεου/ αντι-χριστιανού σήμερα είναι να φαντάζεται τον εαυτό του στη θέση κάποιου διωκόμενου διανοούμενου για τις "προχωρημένες" απόψεις του. Και όμως δεν κατανοεί πολλά πράγματα σχετικά με αυτό το θέμα. Πρώτον, η εκκλησία δεν "έκαιγε ανθρώπους" το Μεσαίωνα. Οι εκτελέσεις στην πυρά αποφασίζονταν από την πολιτική εξουσία και γίνονταν (έκπληξη!) για πολιτικούς λόγους κυρίως, αλλά και για λόγους κοινής λογικής που άπτονταν της επιβίωσης του τότε κράτους/ αυτοκρατορίας. (για παράδειγμα η Ιερά Εξέταση είχε καταδικάσει τους Καθαρούς, οι οποίοι αν αφηνόντουσαν να διαδώσουν το κήρυγμα τους ανενόχλητοι, τότε κανένας μας δεν θα υπήρχε σήμερα να συζητάμε) Κατά δεύτερον, η έκταση του φαινομένου είναι πολύ μικρότερη από όσο οι αντι-χριστιανοί θέλουν να πιστεύουν. Σε αντίθεση με την εκτενώς διαδεδομένη (και λανθασμένη) άποψη πως εκατομμύρια ή εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν στην πυρά το Μεσαίωνα, η αλήθεια είναι πως τα 300 έτη που διήρηκε σχεδόν η Ιερά Εξέταση στην πυρά εκτελέστηκαν περίπου 5,000 άτομα. (σε αντίθεση με τα 200,000 άτομα που πέθαναν σε ένα δευτερόλεπτο χωρίς καμμία δίκη στη "φωτισμένη" δική μας εποχή στη Χιροσίμα) Τελευταίο και βασικότερο: ο αντι-Χριστιανός δεν κατανοεί πως αυτό που κάνει σήμερα δεν είναι "αντάρτικο" εναντίον κάποιας εξουσίας, αλλά αντιθέτως υπακοή στις επιταγές της (σημερινής) εξουσίας, η οποία μετά το Διαφωτισμό επικροτεί κάθε επίθεση εναντίον κάθε τι θρησκευτικού. Το να μιλάς σήμερα εναντίον της θρησκείας (η οποία έχει χάσει προ πολλού τα πρωτεία της εξουσίας στην κοινωνία) και να καταφέρεσαι εναντίον κάθε τι σχετικού με Θεό είναι κάτι που ακολουθεί τη μόδα και τις επιταγές της εποχής. Ο σημερινός άθεος λόγω μόδας θα ήταν ο πιο πιστός (με την κακή έννοια της τυφλής πίστης) πιστός την εποχή του Μεσαίωνα. Μακράν απέχει λοιπόν μια τέτοια συμπεριφορά από την "επαναστατική" συμπεριφορά που θέλουν να πιστέψουν πως έχουν οι εν λόγω άθεοι. Και ναι, συνήθως τέτοια συμπεριφορά και ατάκες συνοδεύονται από μία καλή δόση άγνοιας σχετικά με το τι συνέβη στην περιβόητη υπόθεση του Γαλιλαίου (βλ. σχετικά άρθρα που έχω αναρτήσει κατά καιρούς για λεπτομέρειες)...

"Οι χριστιανοί πιστεύουν πως κάποιος μπορεί να αναστηθεί. Χαχαχα!"

Χαχαχα στη μούρη σου. Η απάντηση σε κάτι τέτοιο είναι η αναστροφή της ερώτησης για να ανδειχθεί η γύμνια του ερωτώντα: Εσύ πιστεύεις πως μπορεί κάποιος να πεθάνει; Πρέπει όλοι να κατανοήσουν πως ο υλισμός (στον οποίο πιστεύουν πολλοί σήμερα) είναι ένα φιλοσοφικό δόγμα και όχι κάποια αποδεδειγμένη άποψη. Για να πιστέψει κανείς πως κάποιος πεθαίνει πρέπει να πιστεύει σε πολλαπλά δόγματα (υλισμός, έννοια της αλλαγής, ύπαρξη του χρόνου κλπ) τα οποία όλα αποτελούν θέμα συζήτησης στο χώρο της φιλοσοφίας για χιλιάδες χρόνια χωρίς ξεκάθαρο αποτέλεσμα. Οπότε όχι, δεν είναι αστείο το ότι κάποιοι πίστεψαν ότι κάποιος αναστήθηκε αφού τον είδαν. Αστείο είναι να πιστεύεις εσύ πως τελικά είσαι ένα α-νόητο κομμάτι ύλης ενώ κάθε μέρα αισθάνεσαι και βλέπεις το αντίθετο...

"Πως μπορείς να πιστεύεις τέτοιες βλακείες! Είμαι αγνωστικιστής!"

Ναι καλά. Και εγώ είμαι ελέφαντας με φτερά. Το πιο κοινό (και χαμηλού επιπέδου) κόλπο των άθεων είναι να περάσουν τους εαυτούς τους ως "αγνωστικιστές". Και λέω κόλπο γιατί προσπαθούν να υποστηρίξουν ότι είναι αγνωστικιστές για να κρύψουν τον προφανή δογματισμό τους, ενώ είναι ξεκάθαρο πως "ξέρουν" πολλά πράγματα παρά το χαρακτηρισμό "αγνωστικιτής" που προσπαθούν να δώσουν στον εαυτό τους. Αν γελάς με τη θρησκεία, αν κοροιδεύεις την ιδέα του Θεού, αν πιστεύεις ότι όλα στον κόσμο δημιουργήθηκαν χωρίς κανένα λόγο, αν πιστεύεις πως τίποτα/ κανένας δεν δημιούργησε τον κόσμο αυτόν, τότε σίγουρα γνωρίζεις πολλά και δεν είσαι αγνωστικιστής. Τόσο απλά. Για παράδειγμα το σύμπαν είτε υπήρχε από πάντα είτε δημιουργήθηκε κάποια στιγμή από κάποιον/ κάτι. Αν γελάς με την τελευταία πιθανότητα, τότε πιστεύεις την πρώτη. Δεν μπορείς την ίδια στιγμή να λες ότι είσαι "αγνωστικιστής".

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
  • Φιλοσοφία της Επιστήμης και της Θρησκείας
  • Πως να κερδίσεις έναν άθεο σε συζήτηση

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...