Η έννοια της σχιζοφρένειας πεθαίνει. Μια έννοια που δέχτηκε για δεκαετίες επιθέσεις από την ψυχολογία, τώρα φαίνεται να έχει τραυματιστεί θανάσιμα από την ψυχιατρική, το επάγγελμα που κάποτε την υποστήριζε. Και κανείς δεν θα θρηνήσει για το θάνατο αυτό.
Μέρος του προβλήματος αποδεικνύεται ότι είναι η έννοια της ίδιας της σχιζοφρένειας. Επιχειρήματα ότι η σχιζοφρένεια είναι μια ξεχωριστή ασθένεια έχουν «μοιραία υπονομευθεί». Ακριβώς όπως έχουμε τώρα την έννοια της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού, η ψύχωση (ως ψύχωση συνήθως χαρακτηρίζονται καταστάσεις που συνοδεύονται από οδυνηρές παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις και σύγχυση σκέψεων) πιστεύεται επίσης πως υφίσταται στο πλαίσιο ενός συνεχούς και σε βαθμίδες. Η σχιζοφρένεια είναι το τελικό άκρο ενός φάσματος εμπειριών. [1]
Η σχιζοφρένεια είναι ένα φάσμα, έτσι δεν μπορούμε να την ορίσουμε. Κατά κάποιο τρόπο, είμαστε όλοι σχιζοφρενικοί σε κάποιο βαθμό. Εφάρμοσε τον ίδιο τρόπο σκέψης και σε άλλα πράγματα και θα δεις τον κόσμο σου να καταρρέει.
Δεν είσαι ζωντανός.
Είσαι νεκρός.
Σε κάποιο βαθμό...
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…
