Από τον «αθεϊσμό» και την έννοια του «κοσμικού» στον «αγνωστικισμό» και τον «ανθρωπισμό», οι άνθρωποι συνεχίζουν να εφευρίσκουν νέους όρους για να περιγράψουν την απέχθεια τους για τη θρησκεία με έναν τρόπο που δεν είναι ανοιχτά προσβλητικός ή δεν είναι σαφώς κατανοητός. [1] Νεολογισμοί για να κρύψουν την ανοιχτή αντίθεση τους προς την καλοσύνη που αντιπροσωπεύει ένας Άνθρωπος που ήρθε στη Γη για να θυσιάσει τον εαυτό Του για μας. Από την άλλη πλευρά, το όνομα του "αντιπάλου" δεν αλλάζει: ο Χριστιανισμός είναι πάντα εδώ και θα είναι πάντα εδώ. Το φως δεν χρειάζεται να κρυφτεί από τίποτα. Είναι το σκοτάδι που δημιουργεί σκιές. Είναι ο διάβολος αυτός που πρέπει να μεταμφιεστεί σε χίλια πρόσωπα για να μην δείξει το αληθινό του...
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…