Φιλοσοφικό Τηλεγράφημα του Σπύρου Κάκου [2015-12-19]: Αλχημεία. Μια πρακτική που διαφύλαττε σοφία εδώ και πολλούς αιώνες. Όσοι την εξασκούσαν σοβαρά δεν ήταν τσαρλατάνοι αλλά άνθρωποι σοφοί που γνώριζαν πολλά και μετέδιδαν αυτή τη γνώση κωδικοποιημένη μόνο στους μυημένους, σε μία εποχή όπου η γνώση ήταν αντικείμενο σεβασμού και όχι εκπορνευμένη πληροφορία στο βωμό του «όλα είναι ελεύθερα για όλους» όπως είναι σήμερα.
Για αυτό και όσα έγραφαν τα έγραφαν με κώδικες ή συμβολισμούς. Η φιλοσοφική λίθος δεν ήταν μια προσπάθεια να φτιάξουν χρυσό επειδή ήταν άπληστοι, αλλά συμβόλιζε τη μεταμόρφωση του ανθρώπου σε θεό (αποθέωση).
Και όμως σήμερα μέσα στην τόση γνώση που έχουμε, έχουμε ξεχάσει αυτά που τόσο καιρό γνωρίζαμε.
Άνθρωποι σοφοί.
Άνθρωποι μελαγχολικοί.
 |
Μελαγχολία Ι του Albrecht Dürer
|
Άνθρωποι που παρά τη σοφία τους δεν μπορούν να επιτύχουν την διαφώτιση και να φτάσουν στη θέωση που τόσο επιθυμούν. Γιατί η ευφυϊα μόνη της δεν εγγυάται και την κατανόηση των μυστηρίων του κόσμου.
Χρειάζεται και λίγο ήλιο,
Λίγο φεγγάρι…
Μια δόση πρωϊνή πάχνη…
Και ένα φτερό αετού…
Μαγεία.
Αυτό μας λείπει.
Γιατί «Ως εν ουρανώ και επί της γης» [
1,
2]…
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…
