Φιλοσοφικό Τηλεγράφημα του Σπύρου Κάκου [2015-01-07]: Το ορυκτό που λέγεται ότι καταλαμβάνει περισσότερο από το ένα τρίτο του πλανήτη απέκτησε επιτέλους όνομα. Η ειρωνεία όμως είναι ότι τα μόνα γνωστά δείγματα του «μπριντγκμανίτη» δεν προέρχονται από τη Γη, αλλά από το Διάστημα.
Το παράξενο ορυκτό, το οποίο περιέχει μαγγάνιο, πυρίτιο και οξυγόνο και έχει τον τύπο MgSiO3, είναι σταθερό μόνο σε συνθήκες ακραίας πίεσης, σε βάθη 670 έως 2.900 χιλιομέτρων μέσα στο γήινο μανδύα.
Για να γίνει επίσημα αποδεκτό ένα νέο ορυκτό, σύμφωνα με τους κανόνες της Διεθνούς Ένωσης Ορυκτολογίας, οι επιστήμονες πρέπει να περιγράψουν όχι μόνο τη χημική του σύσταση αλλά και την κρυσταλλική δομή του. Η σύσταση του μπριντγκμανίτη ήταν γνωστή, ωστόσο η διάταξη των ατόμων στον κρύσταλλο παρέμενε απροσδιόριστη.
Η ανάσυρση δειγμάτων από το μανδύα είναι πρακτικά αδύνατη, ωστόσο μια πέτρα που έπεσε από τον ουρανό στην Αυστραλία το 1879 έδωσε τελικά τη λύση. [1]
Θέλουμε να ονομάζουμε τα πράγματα.
Όμως για να το κάνουμε αυτό πρέπει να τα γνωρίζουμε πρώτα.
Όμως για να τα γνωρίσουμε πρέπει να τα ονομάσουμε.
Ονόμασε τα πράγματα και θα τα καταστρέψεις.
Ο μανδύας είναι γεμάτος από κάτι.
Όμως όχι από αυτό που νομίζεις.
Ο «μπριντγκμανίτης» δεν υπάρχει πλέον.
Είναι στα βιβλία τώρα.
Ο μανδύας είναι άδειος...
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…