Φιλοσοφικό Τηλεγράφημα του Σπύρου Κάκου [2013-04-01]: Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Λιέγης απέδειξαν ότι οι φυσιολογικοί μηχανισμοί που ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια Μεταθανάτιων Εμπειριών (Near Death Experiences - NDEs) δεν είναι καθόλου παρόμοιοι με αυτούς που έχουν σχέση με την αντίληψη φανταστικών γεγονότων, αλλά είναι περισσότερο από παρόμοιοι με αυτούς που λειτουργούν κατά την αντίληψη πραγματικών γεγονότων που έλαβαν χώρα στη ζωή τους! Αυτά τα εκπληκτικά αποτελέσματα - στα οποία έφτασαν χρησιμοποιώντας μια πρωτότυπη μέθοδο που απαιτεί τώρα περαιτέρω διερεύνηση - δημοσιεύονται στο PLoS One.
Το να βλέπεις ένα λαμπρό φως, να περνάς από ένα τούνελ, να έχεις την αίσθηση ότι καταλήγεις σε μια άλλη «πραγματικότητα» ή ότι εξέρχεσαι από το ίδιο το σώμα σου είναι πολύ καλά γνωστά χαρακτηριστικά των σύνθετων φαινομένων γνωστών ως «Μεταθανάτιες Εμπειρίες (NDE), τα οποία βιώνουν άνθρωποι που είναι κοντά στο θάνατο. Δουλεύοντας μαζί, οι ερευνητές στο Coma Science Group (με διευθυντή τον Steven Laureys) και στο Πανεπιστήμιο της Γνωστικής Ψυχολογίας Έρευνας της Λιέγης (καθηγητές Serge Brédart και Hedwige Dehon), εξέτασαν τις αναμνήσεις από Μεταθανάτιες Εμπειρίες (NDE) με την υπόθεση ότι εάν οι μνήμες NDE ήταν καθαρά προϊόντα της φαντασίας, τα φαινομενολογικά χαρακτηριστικά τους (π.χ. αισθητηριακές, αυτοαναφορικές, συναισθηματικές λεπτομέρειες κλπ) θα πρέπει να είναι πιο κοντά σε αυτές των αναμνήσεων που κάποιος φαντάζεται. Αντιστρόφως, εάν οι Μεταθανάτιες Εμπειρίες είναι κάτι που βιώνεται ως πραγματικό, τα χαρακτηριστικά τους θα είναι πλησιέστερα προς τις μνήμες των πραγματικών συμβάντων.
Οι ερευνητές συνέκριναν τις απαντήσεις που δόθηκαν από τρεις ομάδες ασθενών, κάθε μια από τις οποίες είχαν επιβιώσει (με διαφορετικό τρόπο) κώμα, και από μια ομάδα υγιών εθελοντών. Οι ερευνητές μελέτησαν τις μνήμες NDE και τις μνήμες των πραγματικών και φανταστικών γεγονότων με τη βοήθεια ενός ερωτηματολογίου με το οποίο αξιολογούνται τα φαινομενολογικά χαρακτηριστικά των αναμνήσεων.
Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά: Από τη μελέτη φάνηκε ότι όχι μόνο οι επιθανάτιες δεν είναι παρόμοιες με τις μνήμες των γεγονότων που κάποιος έχει απλά φανταστεί, αλλά τα εγγενή φαινομενολογικά χαρακτηριστικά που συνδέονται με τις αναμνήσεις πραγματικών γεγονότων (π.χ. λεπτομερείς μνήμες των αισθήσεων) είναι ακόμα πιο πολλά στις μνήμες Μεταθανάτιων Εμπειριών σε σχέση με τις μνήμες των (υπόλοιπων) πραγματικών γεγονότων!
Λοιπόν... Χρειάζεται πραγματικά να σχολιάσω αυτή την είδηση;
Ο υλισμός και η μηχανιστική αντίληψη ορισμένων επιστημόνων έχουν εδώ και πολύ καιρό εμπόδισει τις προσπάθειες να κατανοήσουμε την ανθρώπινη συνείδηση και τη ζωή γενικά. Ας ελπίσουμε τα αποτελέσματα αυτά να λειτουργήσουν ως ένα εγερτήριο κάλεσμα για την Επιστήμη ...
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας...
